در فرهنگ عادی ، ما معمولاً غارنشینان را می بینیم که خز پوشیده اند ، اما شواهد باستان شناسی زیادی وجود ندارد که نشان دهد این اجاق در واقع توسط اجداد عصر سنگ استفاده می شده است.
اما به تازگی ، محققان توانستند یکی از اولین شواهد استفاده از لباس انسان در غارهای مراکش را بیابند. (البته هیچ لباس ماقبل تاریخ در این غار یافت نشد ، اما فقط شواهد و ابزارهایی یافت شد که نشان می داد انسان از این لباس استفاده کرده است.)
خز ، چرم و سایر مواد ارگانیک عموماً دوام زیادی ندارند – حتی بیش از صد هزار سال پیش. اما محققان در غاری در مراکش شصت و دو ابزار اسکلتی پیدا کردند که انسان برای تهیه لباس از آنها استفاده می کرد. قدمت این ساختار از نود هزار تا صد و بیست هزار سال پیش است.
این مطالعه که در مجله i Science منتشر شد ، ابزارهای موجود در غار Contrebandiers در مراکش را مورد بررسی قرار داد. قدمت این ابزارهای استخوانی به قرون وسطی برمی گردد و برای اهداف مختلفی از جمله کندن پوست حیوانات و استفاده از خز و چرم مورد استفاده قرار گرفته است.
امیلی هولت ، یکی از نویسندگان این مطالعه در موسسه ماکس پلانک برای تاریخ بشریت ، گفت که او برای اولین بار در سال 2012 استخوانهای حیوانات را مطالعه کرد و به دنبال بازسازی غذای اولیه انسان بود تا ببیند آیا این ابزار می تواند با تغییر تکنولوژی تغییر کند یا خیر. سنگی ، چه تغییری در رژیم غذایی ایجاد شود یا نه.
هولت گفت: “منتظر بمان تا این را دریابی.” [ابزارهای استخوانی] من آن را ندارم “من ابتدا این مجموعه را مطالعه کردم تا بتوانم رژیم غذایی انسان را با بررسی استخوان حیوانات تغییر دهم.”
وی افزود که هنگام بررسی استخوان های این حیوانات – حدود 12000 استخوان – می دانست که برخی از استخوان ها دارای اشکال مختلف بوده و شکل طبیعی ندارند. بدنه براق است و هیچ گونه شیار و خش ندارد.
بر خلاف استخوان هایی که پس از خوردن از حیوانات دور انداخته می شود ، استخوان هایی که همچنان توسط انسان مورد استفاده قرار می گیرد ، لکه دار می شوند. حتی امروزه ، برخی از صنعتگران و شرکت های چرم از ابزارهایی استفاده می کنند که از استخوان ساخته شده اند و تقریباً مشابه ابزارهای موجود است.
استخوان های موجود در روباه ، گرگ و گربه وحشی نشانه هایی از بریدگی را نشان می دهد که نشان می دهد پوست برای استفاده از خز موجودات گرفته شده است. اما علائم روی استخوان حیواناتی مانند گاو وحشی نشان می دهد که این حیوانات برای گوشت خود استفاده می شده اند.
هولت گفت: “من بیشتر نگران علائم هستم.” [موجود بر روی استخوانهای] “من از گوشتخواران بسیار خوشحالم ، زیرا قبلاً چنین الگویی را ندیده بودم و امیدوارم باستان شناسانی که در محل قدیمی کار می کنند نیز به دنبال آن الگوها باشند.”
هولت گفت ، اگرچه ممکن است انسان ها از این ابزار اسکلتی برای اهداف دیگر استفاده کنند ، اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد انسان های اولیه از این وسایل لباس استفاده می کردند.
اما تشخیص اینکه انسان ها از چه زمانی استفاده از لباس را شروع کردند یک چالش است. تحقیقات ژنتیکی بر روی کک لباس نشان می دهد که لباس و پوشاک حدود 170 هزار سال پیش در آفریقا دیده شده است.
انسانهای اولیه مانند نئاندرتال ها که در آب و هوای سرد زندگی می کردند ، ممکن است از لباس برای محافظت از خود در برابر هوای سرد استفاده کرده باشند ، اما شواهدی وجود ندارد که این را نشان دهد.
هولت می گوید که آب و هوای این منطقه به وضوح امروز است ، حدود 20000 سال پیش ، و این احتمال را افزایش می دهد که لباس هایی که در آن روزها استفاده می شد علاوه بر استفاده محافظ ، برای تزئین یا نمادسازی نیز استفاده می شد.
النور اسکری ، باستان شناس تکاملی در موسسه تاریخ بشر ماکس پلانک و یکی از نویسندگان دیگر این تحقیق گفت: “لباس یک نوآوری خاص بشر است.”
“ما از لباس برای محافظت یا محافظت از پوست خود استفاده می کنیم. ما همچنین از لباس به صورت نمادین برای نشان دادن خود واقعی خود استفاده می کنیم.”
آثار باستانی یافت شده در این غارها به زمانی برمی گردد که شواهدی از زیور آلات شخصی و دیگر تظاهرات نمادین در مکان های مختلف باستان شناسی ظاهر شد.
تا به امروز ، برخی از قدیمی ترین شواهدی مبنی بر پوشیدن لباس همو ساپینز ، یک سوزن استخوانی است که قدمت آن به حدود چهل و پنج تا چهل هزار سال قبل بر می گردد و در سیبری یافت شده است.
دکتر. مت پوپ ، متخصص نئاندرتال ها در موسسه باستان شناسی UCL ، می گوید منشاء پوشاک تقریباً 120 هزار سال پیش برمی گردد.
البته ، او می افزاید ، تحقیقات جدید نشان می دهد که انسان نژادی در غارهای Cantabrandier ، مانند نئاندرتال ها ، این ابزارهای ویژه را در خاک فرانسه برای تبدیل پوست حیوانات به پوست نرم و انعطاف پذیر – که می تواند به عنوان سرپناه استفاده شود ، ساخته است. از مثال استفاده کنید.
وی گفت: “تاریخچه اولیه این ابزار از غارهای Contrabandir به ما کمک می کند تا ریشه های این فناوری و پراکندگی آن را در بین گروه های مختلف انسان های اولیه بهتر درک کنیم.”
