شهرهای قرن بیست و یکم: دگرگونی شهرهای آسیا و اقیانوسیه

ماهیت این تحول شهرنشینی سریع منطقه است. بین سال‌های 1970 تا 2017، اقتصادهای نوظهور آسیا از نظر نرخ گسترش و رشد جمعیت از سایر کشورها بهتر عمل کردند، با رشد جمعیت شهری 3.4 درصد در سال، در مقایسه با 2.6 درصد در سایر کشورهای در حال توسعه، و 1 درصد در کشورهای توسعه یافته. . این نرخ در سال‌های آینده ادامه خواهد داشت و این منطقه تا سال 2050 بیش از 1 میلیارد شهروند جدید اضافه خواهد کرد.

امروزه شهرهای آسیا پاسیفیک با آوکلند، اوزاکا، آدلاید، ولینگتون، توکیو، پرث، ملبورن و بریزبن که هشت بازیکن برتر در فهرست زیست‌پذیری جهانی 2021 توسط واحد اطلاعات اکونومیست هستند، شهرت بین‌المللی پیدا کرده‌اند. اما در جغرافیای کم درآمد این قاره، ساکنان با سخت ترین محیط زندگی در جهان روبرو هستند. در رتبه بندی 2021 از 100 شهر جهان که بیشتر در معرض خطر عوامل محیطی مانند آلودگی، استرس گرمایی شدید، کاهش عرضه آب، خطرات طبیعی و آسیب پذیری در برابر تغییرات آب و هوایی هستند، 99 شهر در آسیا قرار دارند.

ساکنان شهری که اغلب تحت تأثیر آسیب پذیری آب و هوا قرار می گیرند، از گروه های اجتماعی-اقتصادی پایین تر هستند، که ممکن است در خاک های خطرناک و حاشیه ای، در ساختمان های با کیفیت پایین که فاقد اقدامات ضد سیل و کنترل دما هستند، زندگی کنند. آنها همچنین به امکاناتی مانند تهویه مطبوع دسترسی ندارند و دارای حفاظ مالی کمتری برای مقاومت در برابر شوک های درآمدی ناشی از بلایایی مانند سیل هستند.

با رشد شهرها، ممکن است نابرابرتر شوند زیرا افزایش فعالیت های اقتصادی بر ارزش زمین و آلودگی تأثیر می گذارد، که باعث می شود شهروندان کم درآمد به مناطق بهتر نقل مکان کنند. حتی یک سرمایه گذاری قابل ستایش نیز می تواند بر این مشکل بیفزاید. به عنوان مثال، یک سیستم حمل و نقل انبوه که زمان سفر به مناطق مرکزی شهری را کاهش می دهد، می تواند اجاره بها را در طول مسیر افزایش دهد و ساکنان کم درآمد را مجبور به جابجایی کند. خانه‌ها در آسیا برای بسیاری غیرقابل فروش می‌شوند. تجزیه و تحلیل 211 شهر آسیایی نشان داد که قیمت مسکن برای خانوارهای با درآمد متوسط ​​غیرقابل قبول است. با وجود مسکن های مقرون به صرفه دور از دسترس، بسیاری از ساکنان شهرها در مسکن نامناسب با دسترسی محدود به آب و سرویس بهداشتی ایمن زندگی می کنند.

علیرغم گستردگی و چالش‌های گوناگون، این منطقه می‌تواند قلب‌هایی را از گذشته و حال تسخیر کند. Khoo Teng Chye، مدیر اجرایی سابق مرکز زندگی شهری در وزارت توسعه ملی (MND) در سنگاپور به یاد می آورد که سنگاپور به عنوان یکی از پرجمعیت ترین شهرهای جهان متمایز است، اما از ابتدایی دشوار شروع کرد.

«در اوایل دهه 1960، [Singapore was] با کمبود مسکن، زاغه‌های فراوان و مردم فقیر، به سرعت و فراوان رشد می‌کند. رودخانه سنگاپور یک فاضلاب باز است و جیره آب وجود دارد. یادم می آید وقتی کوچک بودم، PDAM تمام روز خشک بود، اما در فصل بارانی ما سیل می آمدیم. تمام مشکلات شهری که فکرش را بکنید، ما داریم! در حال حاضر، جمعیت ما سه برابر شده است، اما شهر قابل زندگی، جذاب تر و مقاوم تر می شود.

اکنون، پیشرفت در آسیا اقیانوسیه برای پایدارتر، انعطاف پذیرتر و فراگیرتر شدن در حال انجام است. شهرها شروع به جستجوی پاسخ‌های نوآورانه به چالش‌های زیست‌محیطی در منطقه کرده‌اند، از جمله استفاده از تاب‌آوری مبتنی بر طبیعت مانند «شهرهای صخره‌ای» برای کاهش سیل و بهبود کیفیت هوا، ساختمان‌های جدید «کربن صفر پاک» و بازسازی ساختمان‌های قدیمی برای ایجاد. پاسخگوی بیشتر به آب و هوا و توسعه راه حل های حمل و نقل پایدارتر.

بهره گیری از فناوری همچنین به شهرها کمک می کند تا شکاف های ارائه دهندگان خدمات را پر کنند و به طور فعال از افراد آسیب پذیر حمایت کنند، از جمله در دیجیتالی کردن حقوق زمین و نقشه برداری جغرافیایی که به ساکنان مناطق بدون سیستم آدرس رسمی کمک می کند، برنامه های کاربردی راه اندازی که به چالش های امنیتی شهری رسیدگی می کنند، و راه حل های فناوری برای مراقبت های بهداشتی و پشتیبانی. از پدر و مادر

دانلود گزارش کامل.